Θ. Αρβανίτης: Νομιμοποίηση και αξιοποίηση προσφύγων και μεταναστών στην αγροτική οικονομία

«Ενώ η χώρα έχει ανάγκη από εκατοντάδες χιλιάδες εργάτες, για να λειτουργήσει η οικονομία της, τους πνίγει και τους φυλακίζει» αναφέρει σε ανάρτησή του στα κοινωνικά δίκτυα ο εκ των πρωτοπόρων στην ίδρυση αυτοδιαχειριζόμενων αγορών βιοκαλλιεργητών και ιδρυτικό στέλεχος του «Εναλλακτικού Σχολείου Οικολογικού Γεωργίας», βιοκαλλιεργητής Θοδωρής Αρβανίτης, διερωτώμενος γιατί συμβαίνει αυτό και αναφωνώντας «Ελλάς το μεγαλείο σου»!

Αναλυτικά, στο ομώνυμο facebook, o Θοδωρής Αρβανίτης αναφέρει τα εξής: «Η βασική αιτία είναι η άνοδος του εθνικισμού τις τελευταίες δεκαετίες, συμπεριλαμβανομένης και της κρίσης!

Η άνοδος του εθνικισμού δημιούργησε ξενοφοβικές και ρατσιστικές συνειδήσεις σε μεγάλα εργατικά και μικροαστικά τμήματα της κοινωνίας η οποία μπήκε σε κρίση με ότι αυτό συνεπάγεται: ανεργία, κλείσιμο επιχειρήσεων, πτώση της αγοραστικής δύναμης, συντάξεων και λοιπά.

Τα πολιτικά κόμματα, ακόμα και της αριστεράς, φοβήθηκαν το πολιτικό κόστος στις εκλογές!

Η κρίση είχε και ένα άλλο αποτέλεσμα, που λίγοι του δώσανε σημασία και δυστυχώς συνεχίζεται: Είναι η μη είσοδος στην χώρα ξένων εργατών και η αποχώρηση πάρα πολλών ήδη υπαρχόντων!

Αν λάβουμε ακόμη υπ’ όψιν μας ότι ένα κομμάτι μετά από λίγα χρόνια αλλάζει δουλειές, καθώς προτιμάει πιο εύκολες και πιο συμφέρουσες, και ότι ένα κομμάτι ακόμα πιο μεγάλο αποχωρεί λόγω ηλικίας, συνταξιοδοτησης, κλπ. φτάσαμε 10 χρόνια μετά το πρώτο μνημόνιο να μην υπάρχουν εργατικά χεριά, προπαντός για τις βαριές δουλειές!

Μα λένε κάποιοι, και το πιστεύουν (εκτός από τους αγρότες, τους εργολάβους και όσους έχουν άμεση ανάγκη από εργάτες) έχει γεμίσει η χώρα ξένους! Που τους είδαν; Στα κανάλια;

Μετά το 2010, προπαντός μετά το 2015, οι ξένοι που μπαίνουν στην χώρα, είτε πρόσφυγες είτε μετανάστες, έρχονται με την ελπίδα να περάσουν και να φύγουν για την Ευρώπη λόγω γεωγραφικής θέσης, για καλύτερα…

Εργάτες να δουλέψουν στην Ελλάδα δεν έρχονται πλέον!

Η αγροτική οικονομία έχει τεράστιες ανάγκες!

Φέτος, αλλά και τουλάχιστον μετά το 2015 – 16, η έλλειψη έγινε αισθητή, με αποτέλεσμα οι μισές ελιές να έμειναν αμάζευτες σε πολλά μέρη της χώρας, (όπως στην Αιτωλοακαρνανία) στα δε υπόλοιπα ακόμα μαζεύουν, ένα με δυο μήνες αργότερα απ’ ότι γινόταν παλιότερα, με κίνδυνο να χαθεί και μεγάλο ποσοστό της παραγωγής, λόγω παγετού, χιονοπτώσεων, κλπ!

Τα δε μεροκάματα ανέβηκαν 15 με 20 ευρώ απ’ ότι ήταν πριν την κρίση! Στα άλλα φρούτα που είναι και πιο ευπαθή και στα κηπευτικά το ίδιο πρόβλημα!

Μα, λένε οι περισσότεροι, έχουμε επίσημα 1.000.000 ανέργους, δικά μας παιδιά!

Απαντώ, με πλήρη επίγνωση και πείρα: Τα δικά μας παιδιά δεν τα μάθαμε να δουλεύουν στα χωράφια. Είναι υποτιμητικό! Αυτό πιστεύαμε και δυστυχώς συνεχίζουμε να το πιστεύουμε! Ακόμα και οι περισσότεροι αγρότες δεν θέλουν τα παιδιά τους στα χωράφια, ούτε σαν αφεντικά!

Κοντολογίς αν συνεχιστεί αυτό το πρόβλημα, πολλά χωράφια θα μείνουν ακαλλιέργητα και η επιζητούμενη αυτάρκεια θα είναι όνειρο θερινής νυκτός!

Ακόμα και να μην ήμασταν σε αυτήν την γεωγραφική θέση, ώστε να έρχονται εργάτες με τον επαίσχυντο τρόπο που έρχονται σήμερα, θα έπρεπε να βρούμε τρόπο να φέρουμε αν θέλουμε ανάπτυξη της οικονομίας διότι, όπως προανέφερα, παρά πολλές δουλειές δεν μπορούμε να τις κάνουμε πλέον! Βέβαια διακρατικές συμφωνίες δεν γίνονται εύκολα, ίσως γιατί τα αφεντικά τους θέλουν πνιγμένους, τρομοκρατημένους και παράνομους για ευνόητους λόγους: δικαιώματα, κλπ!

Τι πρέπει να γίνει:

1ον Νομιμοποίηση των ήδη υπαρχόντων

2ον Προτροπή και ενημέρωση των ήδη υπαρχόντων προσφύγων και μεταναστών ότι μπορούν να δουλέψουν εδώ, αν το επιθυμούν! Είμαι σίγουρος ότι μεγάλο κομμάτι θα το προτιμήσει, τουλάχιστον μέχρι ν’ ανοίξουν τα σύνορα, και θα φύγουν κι’ από τα κάτεργα των νησιών και αλλού. Σαφώς με πλήρη δικαιώματα!

3ον Πρέπει οι αγρότες και άλλα επαγγέλματα να ξεπεράσουν τον εθνικισμό τους και αντί να τα συζητάμε μεταξύ μας, οργανωμένα, μέσω των αγροτικών συλλόγων, συνεταιρισμών, ομοσπονδιών, συντονιστικών επιτροπών, κλπ, να απαιτήσουν από το κράτος την επίλυση του προβλήματος με βάση τα δυο παραπάνω σημεία.

4ον Τα πολιτικά κόμματα – εξουσίας και μη – να σταματήσουν το λαϊκισμό τους με οποιαδήποτε κομματικό τους κόστος, σταματώντας ταυτόχρονα το έγκλημα που συντελείται πλέον εις βάρος όλων, ντόπιων και ξένων!

5ον Να σταματήσει η κινδυνολογία, προπαντός από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ότι ο εχθρός του Έλληνα είναι οι κολασμένοι αυτής της γης!

Να με συμπαθάτε φίλοι-ες που έθεσα το πρόβλημα κάπως οικονομο-μπακαλίστικα, μην ξεχνάμε όμως το βασικό: ότι οι άνθρωποι αυτοί, ότι κι’αν πάθανε, να δουλέψουν έρχονται και να ζήσουν αξιοπρεπώς!

Αλληλεγγύη – αξιοπρέπεια – αγώνας!